Tijdens de ingelaste Algemene Ledenvergadering op 26 juni jl. is Robert Wannink als nieuwe voorzitter gekozen. Hieronder stelt hij zich voor.

Mijn naam is Robert Wannink. Sinds onze kinderen hockeyen ben ik met grote regelmaat in het clubhuis te vinden. Mijn Achterhoeks accent kan in dit Brabantse land zijn opgevallen. Mijn accent verraadt mijn afkomst: ik ben opgegroeid in de Achterhoek waar ik zo ongeveer dagelijks op het voetbalveld was te vinden. Hockey bestond niet in mijn dorp. Ik had kortom geen last van keuzestress.

Na de middelbare schooltijd ben ik rechten gaan studeren in Nijmegen om uiteindelijk in 1998 in ’s-Hertogenbosch te gaan wonen. Al snel rolde ik de advocatuur in. Daarnaast heb ik in ’s-Hertogenbosch Margit leren kennen. We besloten om in Berlicum een huis te kopen, waarna al snel onze dochters Noortje en Roos werden geboren. 

We hoefden Noortje niet te stimuleren om te hockeyen. Haar vriendinnen en zij vonden het vanzelfsprekend om te gaan hockeyen. Samen met mijn goede vriend Sander de Schutter coachen wij dit team vanaf het prille begin. En dat doen we jaren later nog steeds. Sander is zo ongeveer geboren in een hockey outfit en weet alles van het spelletje. Intussen weet ik ook het nodige maar de technische knowhow ligt toch echt bij hem. Maar we zijn een goed team, waarbij ik (samen met Sander en teammanager Twan van Eenbergen) de spirit, het enthousiasme en het onderlinge respect in het team (inclusief de ouders) koester. 

En dat is wat ik straks ook graag in bestuur en in de vereniging wens te doen: mensen verbinden, uitvoering geven aan (gemaakte) plannen, het plezier binnen de club behouden en het onderlinge respect borgen. Waar Sander mijn technisch geweten is bij het team van onze dochters, daar heeft de club het geluk te beschikken over een ervaren technische commissie (met natuurlijk de vele andere onvolprezen onbenoemde adviseurs, de vele stille krachten). Alle portefeuilles binnen het bestuur worden bovendien behartigd door bekwame clubmensen. Ik heb gemerkt dat iedereen erg toegewijd is en veel energie steekt in de club. Dat houden we natuurlijk graag zo. 

Ik mag kortom op een rijdende trein springen. Hoe prettig is dat!

Wat ook erg prettig voor mij is, is dat ook dochter Roos hockeyt en mijn vrouw Margit eveneens een grote betrokkenheid heeft bij de club. Ze heeft al van alles georganiseerd en was ook een tijdje coach. Het tijdbeslag zal groot zijn, dus dan is het wel zo prettig als het thuisfront daarvoor de ruimte geeft en achter de keuze staat. 

Graag wil ik afsluiten met een woord van dank aan de huidige voorzitter. De club is als gezegd op alle fronten kerngezond en dat is niet in de laatste plaats te danken aan Rien van Rosmalen. Al vele jaren heeft Rien zich met hart en ziel ingezet voor de club, waaronder in zijn rol als voorzitter. De club is Rien enorm veel dank verschuldigd. Gelukkig stopt hij niet als actief lid van onze club. Want ik heb intussen Rien mogen leren kennen als een heel prettig mens, clubman en Bourgondiër. Een prachtige combinatie. 

Rien, ontzettend bedankt voor al je werk! 

Kortom: 'ik heb er zin an'!